Bethany, ons centrum voor straatmeisjes, viert haar tienjarig bestaan en 1000 meisjes herenigd!
8 maart 2012, inwijding van het opvangtehuis voor straatmeisjes, Bethany. Op 2 april 2022 vieren we een groot feest: de tiende verjaardag van dit opvanghuis. Op hetzelfde moment vieren we het duizendste herenigde straatmeisje!
De zondagslezing van vandaag heeft ons allemaal geraakt! Het was van de profeet Jesaja die verkondigde: “Denk niet aan de dagen van weleer; zie, Ik doe nieuwe dingen die reeds begonnen zijn; ziet gij ze niet? Ik open een nieuwe weg in de woestijn…” (Jes. 43, 18-21). Dit is een boodschap van hoop die rechtstreeks gericht is aan elk van de meisjes in het centrum.
Geschiedenis van het Bethany Centrum.
In 2004 was de steun voor straatkinderen gericht op de follow-up van jongens en niet van meisjes. Tijdens hun ontmoetingen op straat leerden de opvoeders echter ook meisjes kennen. Maar hoe bescherm je hen tegen misbruik op straat en hoe rehabiliteer je hen vóór hun hereniging? Hoe kan je met deze straatmeisjes werken zonder een gespecialiseerd opvangtehuis voor hen te hebben?
In 2011 heeft Gods voorzienigheid ons geholpen via een broeder van Chemin Neuf, die het centrum Bethanië heeft genoemd, wat een plaats van hoop betekent. Het centrum werd opgericht.
Getuigenissen
Pauline is nu 20 jaar oud. Na de dood van haar ouders, kwam ze op straat te staan. Het NYB centrum ontfermde zich over haar en zij werd opgeleid in knippen en naaien. Daarna heeft zij een paar maanden in de couveuse doorgebracht, en nu is zij een goede naaister, tevreden met haar werk in haar kleine werkplaats.
Destinée is 12 jaar oud. Na de dood van hun ouders besloot een tante haar en haar twee zussen mee te nemen naar Kinshasa. Helaas beschuldigde zij hen er toen van heksen te zijn die “hun ouders hadden opgegeten” en joeg hen haar huis uit. Ze werden op straat achtergelaten zonder steun. Een van onze opvoeders bracht ze naar het centrum waar ze werden opgevangen. Reïntegratie bij het gezin van de tante was niet mogelijk en zij werden in twee pleeggezinnen geplaatst waar zij hun studie voortzetten. Het centrum blijft voor hen zorgen. Vandaag leven zij gelukkig, maar zij lijden nog steeds onder het gebrek aan verzoening met de familie.
Het derde getuigenis verwarmt ons hart. Het is dat van Thérèse die op straat leefde en toen door ons centrum werd opgevangen. Zij werd herenigd met haar familie en wij subsidieerden haar schoolopleiding, zodat zij haar middelbare studies kon afmaken. Toen Therese haar studies had beëindigd en haar staatsdiploma had behaald, kwam ze naar ons toe en vroeg: “Jullie hebben me geholpen. Kan ik nu ook opvoeder worden en andere straatmeisjes helpen om de straat te verlaten? Wij waren blij met deze wens en vonden een beurs voor haar. Gedurende drie jaar studeerde zij maatschappelijk werk aan een gespecialiseerde hogeschool. Zij heeft een paar maanden geleden haar diploma gehaald en loopt nu stage in ons centrum.